zelfstandig bijv.naamw. Uitspraak: [ zɛlfˈstɑndəx ] Afbreekpatroon: zelf·stan·dig zonder hulp of steun van anderen Voorbeelden: 'een zelfstandig ondernemer' , 'Hij heeft nooit voor een baas gewerkt en is altijd zelfstandig gebleven.' , 'kinderen opvoeden tot zelfstandige volwassenen' , 'iets zelfstandig besluiten' Antoniem: afhankeli...
1) Autonoom 2) Vrijgevochten 3) Niet vergezeld 4) Vrijelijk 5) Vrij 6) Karaktertrek 7) Meerderjarig 8) Uit eigen beweging 9) Niet steunend op anderen 10) Soeverein 11) Autocefaal 12) Mondig 13) Taalkundige term 14) Opzichzelfstaand 15) Op zichzelf 16) Op eigen benen 17) Eigenmachtig 18) Originair 19) Onafhankelijk 
Als je iets zelfstandig kunt, heb je er geen hulp van anderen bij nodig.
onafhankelijk (toon de herkomst via de etymologiebank)
niet van iemand of iets afhankelijk vb: hij gaat alleen naar school, hij is erg zelfstandig
'Zelfstandig' betekent op zichzelf staand, autonoom. Een zelfstandig persoon iemand die als persoonlijke eigenschap zelfstandigheid heeft, wat raakvlak heeft met de eigenschap onafhankelijkheid.
•op zichzelf staand.
autonoom