het zwijgrecht zelfst.naamw. Afbreekpatroon: zwijg·recht Verbuigingen: zwijgrechten (meerv.) het recht om geen verklaring af te hoeven leggen, m.n. van een verdachte Voorbeeld: 'Hij beriep zich op het zwijgrecht.' . 6 definities...
1) Cautie 
recht om te zwijgen; recht om tijdens een politieverhoor of een rechtszitting niet te hoeven spreken of te hoeven antwoorden op vragen als iemand denkt dat dat zijn belang of het belang van iemand anders kan schaden
(getuigen) recht om geen getuigenis te hoeven afleggen(verdachten) uitwerking van het beginsel dat niemand verplicht of gedwongen kan worden aan zijn eigen veroordeling mee te werken
[wet en recht] Het recht van een verdachte niet te hoeven antwoorden op vragen die aan hem worden gesteld door de politie of de rechter. In tegenstelling tot getuigen wordt een verdachte daarom nooit onder ede gehoord tijdens een rechtszitting. Het zwijgrecht van de verdachte is gebaseerd op het beginsel van nemo tenetur pro...
Een verdachte is niet tot antwoorden verplicht en dient voor verhoor te worden gewezen op zijn recht om te zwijgen. Zie ook Waarschuwingsplicht.
strafprocesrecht: het recht van een verdachte om niet te antwoorden op vragen die aan hem worden gesteld door politie of ...