bevestigen werkw. Uitspraak: [ bəˈvɛstəxə(n) ] Afbreekpatroon: be·ves·ti·gen Vervoegingen: bevestigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bevestigd (volt.deelw.) 1) vastmaken Voorbeeld: 'een foto met een punaise aan de muur bevestigen' 2) zeggen dat iets waar of correct is Voorbeelden: 'je wachtwoord bev...
1) Inaugureren 2) Iets vastzetten of vastknopen 3) Staven 4) Goedkeuren 5) Knopen 6) Installeren 7) Solideren 8) Instemmen met 9) Steken 10) Consolideren 11) Iets officieel maken 12) Iets officieel maken, bijvoorbeeld met een handtekening 13) Iets beklemtonen 14) Krammen 15) Schroeven 16) Getuigen 17) Confirmeren 
vastmaken; bekrachtigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtswetenschap: kennisgeving dat iets echt zo is; degene die de bevoegdheid heeft om een rechtshandeling te vernietigen, ...
ergens aan vastmaken vb: hij bevestigde de kar aan de auto Tegenstelling: losmaken
De handeling waarbij iets stevig of veilig aan iets anders wordt bevestigd met een band van welke soort dan ook. (AAT) [[en]] The action of attaching something firmly or securely to something else with a bond of any kind. (AAT)
vastmaken
Bevestigen is verklaren dat iets werkelijk gebeurd is. [basiswoordenlijst groep 7]
Het bevestigen bij een hotel heeft meestal te maken met afronden van een bestelling.