de begrafenis zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ bəˈxrafənɪs ] Afbreekpatroon: be·gra·fe·nis Verbuigingen: begrafenissen (meerv.) plechtigheid van het begraven van een dode Voorbeelden: 'na afloop van de begrafenis is er gelegenheid tot condoleren in het rouwcentrum' , 'een staatsbegrafenis' burgerlijke begrafenis (niet-kerkelijke begr...
1) Inhumatie 2) Teraardebestelling 3) Begraving 4) Beaarding 5) Droevige gebeurtenis 6) Uitvaartplechtigheid 7) Uitvaart 8) Sepultuur 9) Zinking 
het begraven
het begraven (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtsgeschiedenis: 20ste eeuw: verstoren van een begrafenis of kerkelijke plechtigheid door het veroorzaken van wanorde ...
het in de aarde stoppen van iemand die dood is vb: de hele familie was aanwezig bij de begrafenis Synoniem: uitvaart
Een 'begrafenis', 'teraardebestelling', 'graflegging' of 'inhumatie' is een manier om afscheid te nemen van het lichaam van een overleden mens of dier. Er zijn nog enkele andere vormen van lijkbezorging.
•een ceremonie waarbij een overledene in een kist aan de aarde wordt toevertrouwd.
het begraven
Een begrafenis is een bijeenkomst of dienst die wordt gehouden wanneer iemand is overleden . Vaak worden er toespraken gehouden waarin het gaat over bijzondere dingen uit het leven van de overledene of hoe deze was. Voor familieleden en bekenden is er daarna tijd om elkaar over de overledene te spreken, herinneringen op te halen, elkaar te troosten...