beschamen werkw. Uitspraak: [ bəˈsxamə(n) ] Afbreekpatroon: be·scha·men Vervoegingen: beschaamde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beschaamd (volt.deelw.) de verwachtingen van iemand niet waarmaken Voorbeeld: 'Ze hebben mijn vertrouwen beschaamd.' Synoniemen: teleurstellen 2 definities...
1) Beschilderen 2) Teleurstellen 3) Verlegen maken 1) Mortificeren 2) Teleurstellen 
niet zo zijn als je verwacht vb: hij beschaamde mijn vertrouwen
teleurstellend, bedrogen uit doen komen; niet waarmaken