[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Frans) witte gelei van suiker, room, amandelen en andere zaken in vormen gedaan en koud genuttigd; van blanc = wit en manger = eten. Reeds in 1400 door Chaucer in de Canterbury tales genoemd.
soort van nagerecht
Let op: Spelling van 1858 Fr., wit eten, witte gelei (van room, suiker, hertshoorn, enz.)
Soort gelei op basis van amandelen Een van de oudste zoete tussengerechten
soort van nagerecht (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Blanc-manger' is een zoet en hartig gerecht van Perzische en middeleeuwse oorsprong, een soort pap of gelei, dat in de moderne tijd een zoet dessert is geworden. Iets gelijkaardigs aan blanc-manger kwam voor in de Romeinse keuken.