het getto zelfst.naamw. Uitspraak: [ ˈxɛto ] Afbreekpatroon: get·to Verbuigingen: getto's (meerv.) stadswijk waar een arme bevolkingsgroep gedwongen wordt om te wonen Voorbeeld: 'het Joodse getto van Warschau' 5 definities...
1) Achterbuurt 2) Achterstandswijk 3) Afgesloten stadswijk 4) Afgesloten woonwijk 5) Aparte woonwijk 6) Beruchte wijk 7) Etnische stadswijk 8) Geïsoleerde wijk 9) Geïsoleerde woonwijk 10) Isolement 11) Jodenbuurt 12) Jodenkwartier 13) Jodenwijk 14) Sociaal afgezonderde woonwijk 15) Speciale woonwijk 1) Isolement 2) Jodenkwartier 3) Jodenwijk 4) Wijk 
afgesloten stadswijk (toon de herkomst via de etymologiebank)
jodenwijk
[jodendom] Stadsgedeelte waarin joden - eerst vrijwillig en later gedwongen - afgezonderd van de niet-joodse bevolking leefden. Al in de tiende en elfde eeuw waren er getto's in Praag, Venetië en Palermo.
Begrippenlijst: Tweede Wereldoorlog - De benaming voor de wijk waar de joden woonden in sommige Italiaanse steden. `s Avonds werd deze wijk met een hek afgesloten. Later werd de naam ook elders in Europa gebruikt om de jodenwijk mee aan te duiden.
Achterstandswijk waar groepen wonen die niet of nauwelijks kans hebben aan de armoede te ontsnappen.
Een stadswijk die voor het overgrote deel wordt bewoond door mensen die behoren tot een enkele etnische, religieuze of raciale groep, veelal met een laag inkomen.
Delen van steden waar - voornamelijk als gevolg van sociale, economische of wettelijke druk - mensen wonen die tot een bepaalde etnische of culturele minderheid behoren
Grotendeels van de buitenwereld afgescheiden stadswijk voor joden. Het aanstellen van getto's had als doel om joden uit het dagelijkse leven te weren. Vanuit getto's konden joden bovendien gemakkelijker gedeporteerd worden naar de concentratiekampen.