kronen werkw. Afbreekpatroon: kro·nen Verbuigingen: kroonde Vervoegingen: gekroond (volt.deelw.) iemand tot koning of koningin maken door hem of haar in een ceremonie een kroon op het hoofd te zetten Voorbeeld: 'Hij werd op die dag gekroond.' . Synoniemen: lauweren 3 definities...
1) Bekransen 2) Bekronen 3) Eren 4) Lauweren 5) Prijzen 6) Verheerlijken 7) Vrijherenkroon 1) Betonen 2) De kroon opzetten 3) Eren 4) Lauweren 5) Lof schenken 6) Luister bijzetten 7) Prijzen 8) Tot koning maken 9) Verheerlijken 
• [ov] iemand tot koning of koningin maken door hem of haar in een ceremonie een kroon op het hoofd te zetten.
de kroon opzetten, de vorstelijke waardigheid verlenen
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] Latijn coronae, belooningen, die onder de Romeinen door den veldheer voor het front des legers werden uitgereikt aan degenen, die zich in den slag onderscheiden hadden.
Uit `De lagere vaktalen: Taal van kuipers, klompenmakers en kurkensnijders` 1914 stukken hout, zelfs schijven, waar niets inzit als weeren (takken) en waar geen goede blokken van kunnen gemaakt worden.