de oriëntatie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ orijɛn'ta(t)si ] Afbreekpatroon: ori·en·ta·tie Verbuigingen: oriëntaties (meerv.) 1) het vermogen om te bepalen waar je bent Voorbeeld: 'een oriëntatiestoornis hebben' 2) informatie of ophelderingen over een bepaald onderwerp Voorbeeld: 'maatschappelijke oriëntat...
1) Vermogen tot plaatsbepaling 2) Richtingbepaling 3) Plaatsbepaling 4) Inlichting 5) Gerichtheid 6) Het inwinnen van inlichtingen 7) Voorlichting 8) Bepaling van de hemelstreek 
vermogen tot plaats- of tijdsbepaling
bepalen van jouw positie - informatie verzamelen om tot een mening te komen.
bepaling van de plaats waar men zich bevindt; inlichting, voorlichting; het georiënteerd zijn, gerichtheid
Engels:Orientation vermogen tot plaatsbepaling
vermogen tot plaatsbepaling
het bepalen op welke plaats je bent vb: mijn oriëntatie was niet zo goed: ik liep de verkeerde kant op
het oriënteren of georiënteerd zijn
(Eng: orientation) De richting of positie van een object in de ruimte. Dit wordt uitgedrukt in coördinaatwaarden.
(Eng: estimate) Een globaal plan waarin de richting van activiteiten in een bepaalde toekomstige periode wordt aangegeven.
(Eng: orientation) 1. In synchrone transmissiesystemen is de oriëntatie een systematisch faseverschil tussen de rotatie van de ontvangende verdeler en de rotatie van de zendende verdeler. Zo kan rekening worden gehouden met de propagatietijd van de signalen of de responsie van het ontvangende toestel. 2. De positie of de richting van een ob...
oriëntatie