(mannelijk rijm of staand rijm) Term uit de prosodie waarmee die vorm van eindrijm wordt aangeduid waarbij rijmvrager en rijmgever een eensyllabige rijmklank hebben, bijv.
Zie mannelijk rijm
Rijm waarbij de versregel eindigt op een beklemtoonde lettergreep. Het synoniem voor staand rijm is mannelijk rijm. Andere vormen van rijm zijn het vrouwelijke of slepend rijm en glijdende rijm: zie daar.