verstoren werkw. Uitspraak: [ vərˈstorə(n) ] Afbreekpatroon: ver·sto·ren Vervoegingen: verstoorde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verstoord (volt.deelw.) onderbreken of hinderen wat niet onderbroken of gehinderd had moeten worden Voorbeeld: 'De straaljager verstoorde de rust in het bos.' Synoniemen: doorkruisen vertoornen 
1) Doorkruisen 2) Staken 3) Tegengaan 4) Uithalen 5) Verbreken 6) Versjteren 7) Verstieren 8) Tussenkomen 9) De rust verbreken 10) Vertoornen 11) Beletten 12) Boos maken 13) Ontregelen 14) Belemmeren 15) Bederven 16) Ontredderen 17) Derangeren 18) Hinderen 
een einde maken aan een bepaalde toestand vb: hij verstoorde onze rust met zijn motor
storen, in de war schoppen
Verstoren is bemoeilijken , dwarszitten , boycotten , hinderen . [basiswoordenlijst groep 6]