aborteren werkw. Uitspraak: [ abɔr'terə(n) ] Afbreekpatroon: abor·te·ren Vervoegingen: aborteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geaborteerd (volt.deelw.) lang voor de geboorte een ongeboren kind weghalen Voorbeeld: 'De vrouw liet zich na de slechte uitslag aborteren.' Synoniem: abortus plegen Synoniemen: afdrijven mislukken s...
1) Een miskraam veroorzaken 2) Afdrijven 3) Ontijdig bevallen 4) Een miskraam hebben 5) Stoppen 6) Stilhouden 7) Mislukken 
een miskraam hebben of opwekken
Let op: Spelling van 1858 ontijdig baren. Abortus, Lat., miskraam, misgeboorte. Abortief, ontijdig gebaard; dat ontijdig doet baren
het opwekken van een miskraam
een miskraam hebben of opwekken (toon de herkomst via de etymologiebank)
strafrecht: behandeling waarbij de zwangerschap wordt afgebroken. ~ is sinds 1 mei 1981 toegestaan indien uitgevoerd door ...
• [ov] een foetus weghalen.