aborteren werkw. Uitspraak: [ abɔr'terə(n) ] Afbreekpatroon: abor·te·ren Vervoegingen: aborteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geaborteerd (volt.deelw.) lang voor de geboorte een ongeboren kind weghalen Voorbeeld: 'De vrouw liet zich na de slechte uitslag aborteren.' Synoniem: abortus plegen Synoniemen: afdrijven mislukken st...
1) Afdrijven 2) Een miskraam hebben 3) Een miskraam veroorzaken 4) Mislukken 5) Ontijdig bevallen 6) Stilhouden 7) Stoppen 1) Afdrijven 2) Mislukken 3) Stilhouden 4) Stoppen 
Let op: Spelling van 1858 ontijdig baren. Abortus, Lat., miskraam, misgeboorte. Abortief, ontijdig gebaard; dat ontijdig doet baren
een miskraam hebben of opwekken (toon de herkomst via de etymologiebank)
een miskraam hebben of opwekken
het opwekken van een miskraam
Niet tot ontwikkeling komen van een embryo, zowel plantaardig als dierlijk.
strafrecht: behandeling waarbij de zwangerschap wordt afgebroken. ~ is sinds 1 mei 1981 toegestaan indien uitgevoerd door ...