de (m)/het accordeon zelfst.naamw. Uitspraak: [ ɑkɔrdeˈjɔn ] Afbreekpatroon: ac·cor·de·on Verbuigingen: accordeons (meerv.) muziekinstrument dat je uittrekt en weer induwt Synoniemen: trekharmonica trekharmonika 
1) Balginstrument 2) Pneumatisch muziekinstrument 3) Buikorgel 4) Muziekterm 5) Muziekinstrument 6) Trekzak 7) Trekorgel 8) Harmonica 9) Trekharmonica 10) Toetsinstrument 
draagbaar toetseninstrument dat bestaat uit een klavier aan de rechterzijde, een reeks akkoordenknoppen aan de linkerzijde en tussenin een opvouwbare blaasbalg die wordt bediend door het instrument beurtelings uit te rekken en in te duwen en dat vooral gebruikt wordt in uiteenlopende vormen van populaire muziek muziekspel op een accordeon; accordeo...
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] muziekinstrument (eigenlijk zonder snaar).
toetsinstrument
Een accordeon is een draagbaar muziekinstrument dat werkt als een blaasbalg en voorzien is van een korte rij toetsen of knoppen. Het is een geliefkoosd instrument van schippers en rondreizende muzikanten. Er is een zekere vaardigheid en muzikaal gehoor voor nodig om het goed te bespelen. De klank wordt verkregen door de blaasbalg te openen, waardoo...
trekharmonica (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een 'accordeon' is een muziekinstrument dat vanwege de manier van geluidvoortbrenging tot de aerofonen wordt gerekend. De bespeler van het instrument wordt accordeonist genoemd.
• [muziekinstrument] een muziekinstrument waarbij door trekken en duwen een toon wordt geproduceerd.
toetsinstrument