het adjectief zelfst.naamw. Uitspraak: [ 'ɑtjɛktif, ɑtjɛk'tif ] Afbreekpatroon: ad·jec·tief Verbuigingen: adjectieven (meerv.) kenmerkend woord bij een zelfstandig naamwoord taalkunde Voorbeeld: '‘Oud’ is een adjectief bij ‘opa’ in ‘mijn oude opa’.' Synoniem: bijvoeglijk naamwoord 
1) Taalkundige term 2) Bijgevoegd 3) Bijvoeglijk naamwoord 4) Woord 5) Toegevoegd 6) Grammaticale term 7) Naamwoord 
[taalwetenschap] Bijvoeglijk naamwoord.
bijvoeglijk naamwoord
Let op: Spelling van 1858 (term in de spraakkunst), bijvoegelijk naamwoord, hetwelk voor een zelfstandig naamwoord geplaatst wordt, b.v., een groot huis, de lange straat, het gehoorzame kind
Een bijvoeglijk naamwoord. 
Ander woord voor bijvoeglijk naamwoord
bijvoeglijk naamwoord (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtswetenschap: toegevoegd, hetgeen op een toevoegsel (van een bekentenis, verklaring) betrekking heeft. ...
• [grammatica] een woordsoort dat wordt gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord te benoemen.