de afgrond zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈɑfxrɔnt ] Afbreekpatroon: af·grond Verbuigingen: afgronden (meerv.) plaats waar een berg ineens heel steil naar beneden gaat Synoniemen: : ravijn, kloof aan de rand van de afgrond staan (dreigen op te houden te bestaan, bijna kapot zijn) 'De economie staat op de rand van de afgrond.' Synonieme...
1) Bergkloof 2) Canon 3) Diepe rotskloof 4) Diepte 5) Draaikolk 6) Gaping 7) Gevaarlijke diepte 8) Gevaarlijke, steile diepte 9) Hades 10) Kloof 11) Kolk (zeevaart) 12) Laak 13) Ondergang 14) Onpeilbare diepte 15) Put 16) Ravijn 17) Slonde 18) Steile diepte 1) Bergkloof 2) Canyon 3) Diepte 4) Gaping 5) Kloof 6) Kolk 7) Laagte 8) Ondergang 9) Poel 10) Ravijn 11) Slonde 12) Steilte 
steile diepte (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een grote diepte.
grondeloze diepte
grondeloze diepte
1> een diep golfdal. Meestal gebruikt in dichtwerken, vaak figuurlijk gebruikt. 2> steile overgang in de diepte van het vaarwater. Bijvoorbeeld bij zandzuigputten.