de afgrond zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈɑfxrɔnt ] Afbreekpatroon: af·grond Verbuigingen: afgronden (meerv.) plaats waar een berg ineens heel steil naar beneden gaat Synoniemen: : ravijn, kloof aan de rand van de afgrond staan (dreigen op te houden te bestaan, bijna kapot zijn) 'De economie staat op de rand van de afgrond.' Synoniem...
1) Ravijn 2) Onpeilbare diepte 3) Ondergang 4) Hades 5) Canon 6) Kolk (zeevaart) 7) Gevaarlijke diepte 8) Kloof 9) Laak 10) Gevaarlijke, steile diepte 11) Slonde 12) Gaping 13) Diepe rotskloof 14) Steile diepte 15) Draaikolk 16) Put 17) Bergkloof 18) Diepte 
grondeloze diepte
steile diepte (toon de herkomst via de etymologiebank)
grote, steile diepte vb: de bergbeklimmer viel in de afgrond Synoniem: ravijn
•een grote diepte.
grondeloze diepte
1> een diep golfdal . Meestal gebruikt in dichtwerken, vaak figuurlijk gebruikt. 2> steile overgang in de diepte van het vaarwater. Bijvoorbeeld bij zandzuigputten .