de schilfer zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈsxɪlfər ] Afbreekpatroon: schil·fer Verbuigingen: schilfers (meerv.) plat stukje dat ergens van is losgeraakt Voorbeeld: 'huidschilfer' 
1) Dun loslatend stukje 2) Dun loslatend blaadje 3) Dun blaadje 4) Afgebladderd deeltje 5) Schubje 6) Schub 7) Loslatend blaadje 8) Stukje 9) Klein plat deeltje 10) Stuk 11) Vel 12) Squama 13) Afgeschaafd blaadje 14) Pel 
afgebroken blaadje
losgeraakt blaadje (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een dun loszittend laagje.
1. Een schilfer is een stukje materiaal dat losgeraakt is van een oppervlak of een rand, meestal ten gevolge van een slag of druk. Een schilfer is een dunne losgeraakte plak ten gevolge van degradatie van een oppervlak. Als de schilfer gedeeltelijk is losgeraakt, zit hij alleen nog aan een klein stukje vast. 2. Een schilfer is een klein, dun, plat ...
afgebroken blaadje