afkappen werkw. Uitspraak: [ 'ɑfkɑpə(n) ] Afbreekpatroon: af·kap·pen Vervoegingen: kapte af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgekapt (volt.deelw.) 1) door kappen of snijden verwijderen Voorbeeld: 'een kip de kop afkappen' Synoniem: afhakken 2) (iets) abrupt stoppen Voorbeeld: 'de kabinetsformatie afkappe...
1) Abrupt beëindigen 2) Afhakken 3) Afhouwen 4) Afknotten 5) Afslaan 6) Beëindigen 7) Iemand tot zwijgen brengen 8) Stoppen 9) Voortijdig staken 1) Afhakken 2) Afhouwen 3) Afslaan 
afhakken; overkappen
(van geluiden) plots afbreken, plots doen ophouden. - Voorbeeld: ‘'t Galmde over 't veld nu en 't verstierf in een rustig weglekend fluiten; en dapperder nu, kort afgekapt’ - Voorbeeld: ‘'t Werd een nieuw opstormend en fel keelgeluid, afgekapt, gerond en gekruld’
1> een schip aan de achterzijde inkorten. AFGEKAPT (ACHTER)SCHIP: een modern (achter)schip met een nagenoeg verticaal vlak als achtersteven. [ Afbeelding ] 2> KLINKEN AFKAPPEN: met een beitel de klinkkoppen verwijderen.