1) Onzeker 2) Tweehoofdig 3) Tweesnijdend 4) Twijfelachtig 
Etym: Lat. tweehoofdig < an-caput = met twee hoofden, tweevoudig; vandaar: aarzelend. - In de antieke metriek benaming van een lettergreep die in een bepaald versschema zowel lang als kort kan zijn. Deze wordt gewoonlijk aangeduid met . Zo wordt op het einde van een vers een korte lettergreep conventioneel aanvaard als equivalent van een lan...
De in het Latijn en Grieks voorkomende dubbelhoofdigheid, waarbij een lettergreep in een versvoet zowel lang als kort kan zijn Gewoonlijk aangeduid met U.