het antecedent zelfst.naamw. Uitspraak: [ ɑntəsə'dɛnt ] Afbreekpatroon: an·te·ce·dent Verbuigingen: antecedenten (meerv.) woord of zin waarnaar een voornaamwoord verwijst taalkunde Voorbeeld: 'In de zin 'Mijn zusje logeert bij mij en morgen gaat ze weer weg' is 'zusje' het antecedent van 'ze'.' 
1) Voorafgaand 2) Bodemrijzing bijhoudend 3) Vroeger gebeurd feit 4) Iemands verleden 5) Zinsdeel 6) Voorafgaand feit 7) Voorafgaande gebeurtenis 8) Voorafgegane zaak 
voorafgaand feit
datgene waarnaar wordt verwezen door een voornaamwoord of een voornaamwoordelijk bijwoord het pad dat naar het huis leidt - het boek waarover we spraken
Het woord of zinsdeel waar een betrekkelijk voornaamwoord naar terugverwijst
voorafgaande gebeurtenis
Antecedent of correlatief is een grammaticaal begrip uit de taalkunde en is de naam voor het woord waarnaar een ander woord, meestal een betrekkelijk voornaamwoord, verwijst. Het woord dat verwijst komt meestal net na het antecedent en heet dan anafoor.
In de Taaladviesbank heeft de term `antecedent` altijd betrekking op een woord(groep) waarnaar wordt verwezen door een betrekkelijk voornaamwoord.
Een antecedent is een eerder in de tekst genoemd woord waarnaar een ander woord terugverwijst. Dat terugverwijzende woord (de “anafoor”) is meestal een betrekkelijk voornaamwoord zoals die en dat , of een persoonlijk voornaamwoord zoals hij en zij . In plaats van antecedent kun je ook de term correlatief tegenkom...
voorafgaand feit
woord waarnaar verwezen wordt Voorbeeld: Ik sprak Ollie zojuist en zie haar morgen weer. ‘Ollie’ is in deze zin het antecedent.