arresteren werkw. Uitspraak: [ ɑrɛsˈterə(n) ] Afbreekpatroon: ar·res·te·ren Vervoegingen: arresteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gearresteerd (volt.deelw.) aanhouden en meenemen naar het politiebureau Voorbeeld: 'De politie arresteerde de relschoppers.' Synoniemen: aanhouden gevangennemen grijpen in hechtenis nemen inre...
1) Captiveren 2) Aanhouden 3) Snappen 4) Vastzetten 5) Vatten 6) Grijpen 7) Gevangennemen 8) Vaststellen 9) In hechtenis nemen 10) Oppakken 11) Aanhouden en meenemen naar het politiebureau 12) Inrekenen 13) Schaken 14) Straf krijgen 15) Betrappen 16) Verschutten 17) Onder aanhoudingsmandaat plaatsen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Arresteren``] in arrest nemen
in hechtenis nemen
Een verdachte zijn-haar vrijheid ontnemen en hem-haar naar een plaats brengen voor verhoor. De politie moet tegen de verdachte zeggen waarom hij of zij wordt gearresteerd.
in hechtenis nemen; vaststellen van een tekst (toon de herkomst via de etymologiebank)
strafprocesrecht: aanhouding van een verdacht persoon door burgers (bij heterdaad) of door politie (bij heterdaad of met ...strafrecht: beslag, gijzeling, hechtenis of andere vrijheidsbeneming; krijgstuchtelijke hoofdstraf; vrijheidsbeneming van ...
hem gevangen nemen vb: de dief werd gearresteerd Synoniemen: inrekenen oppakken Tegenstellingen: bevrijden verlossen
• [ov] [juridisch] van overheidswege in hechtenis nemen
in hechtenis nemen
Arresteren is personen die van strafbare feiten worden verdacht aanhouden. [basiswoordenlijst groep 5]