arresteren werkw. Uitspraak: [ ɑrɛsˈterə(n) ] Afbreekpatroon: ar·res·te·ren Vervoegingen: arresteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gearresteerd (volt.deelw.) aanhouden en meenemen naar het politiebureau Voorbeeld: 'De politie arresteerde de relschoppers.' Synoniemen: aanhouden gevangennemen grijpen in hechtenis nemen inrek...
1) Aanhouden 2) Aanhouden en meenemen naar het politiebureau 3) Betrappen 4) Captiveren 5) Gevangennemen 6) Grijpen 7) In hechtenis nemen 8) Inrekenen 9) Onder aanhoudingsmandaat plaatsen 10) Onder aanhoudingsmandaat zetten 11) Oppakken 12) Schaken 13) Snappen 14) Straf krijgen 15) Vaststellen 16) Vastzetten 1) Aanhouden 2) Gevangennemen 3) Grijpen 4) Inhechtenisnemen 5) Inrekenen 6) Klissen 7) Opbrengen 8) Oppakken 9) Oprollen 10) Snappen 11) Vaststellen 12) Vatten 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Arresteren``] in arrest nemen
in hechtenis nemen; vaststellen van een tekst (toon de herkomst via de etymologiebank)
hem gevangen nemen vb: de dief werd gearresteerd Synoniemen: inrekenen oppakken Tegenstellingen: bevrijden verlossen
in hechtenis nemen
in hechtenis nemen
Een verdachte zijn-haar vrijheid ontnemen en hem-haar naar een plaats brengen voor verhoor. De politie moet tegen de verdachte zeggen waarom hij of zij wordt gearresteerd.
rechtsgeschiedenis: definitief vaststellen, goedkeuren van stukken. ...strafprocesrecht: aanhouding van een verdacht persoon door burgers (bij heterdaad) of door politie (bij heterdaad of met ...strafrecht: beslag, gijzeling, hechtenis of andere vrijheidsbeneming; krijgstuchtelijke hoofdstraf; vrijheidsbeneming van ...