de assonantie zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: assonanties rijm waarin de klinkers overeenkomen bijv. bew< u> e< /u> g< u> e< /u> n - l< u> e< /u> p< u> e< /u> l 
1) Klinkerrijm 2) Halfrijm 3) Rijm 4) Klankgelijkheid 
[taalwetenschap] Zie alliteratie .
(assonance, assonantie, assonerend rijm of klinkerrijm) Vorm van rijm waarbij van de rijmwoorden alleen de klinkers rijmen, bijv.
Etym: Lat. assonare < ad-sonare = tot aan klinken. - Vorm van halfrijm, ook wel assonance, assonerend rijm of klinkerrijm genoemd, waarbij van de rijmwoorden alleen de klinkers rijmen, zoals bij het eindrijm van de volgende regels: - Maar `t leven is te vast en hard: Of we al een rustplaats graven, Nog nimmer kwam de grote nacht En is ee...
rijm waarbij de klankovereenkomst alleen de klinkers en niet de medeklinkers betreft.
rijm waarbij de klankovereenkomst alleen de klinkers en niet de medeklinkers betreft.
klinkerrijm
halfrijm (toon de herkomst via de etymologiebank)
Rijm van woorden of regels door middel van gelijkheid van klinker maar niet van de daarop volgende medeklinkers. Halfrijm en klinkerrijm zijn synoniemen voor assonantie.
halfrijm