de assonantie zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: as·so·nan·tie Verbuigingen: assonanties (meerv.) rijm waarin de klinkers overeenkomen bijv. bew< u> e< /u> g< u> e< /u> n - l< u> e< /u> p< u> e< /u> l . 6 definities...
1) Halfrijm 2) Klankgelijkheid 3) Klinkerrijm 4) Rijmsoort 1) Halfrijm 2) Klinkerrijm 
halfrijm (toon de herkomst via de etymologiebank)
halfrijm
[taalwetenschap] Zie alliteratie .
Etym: Lat. assonare < ad-sonare = tot aan klinken. - Vorm van halfrijm, ook wel assonance, assonerend rijm of klinkerrijm genoemd, waarbij van de rijmwoorden alleen de klinkers rijmen, zoals bij het eindrijm van de volgende regels: - Maar `t leven is te vast en hard: Of we al een rustplaats graven, Nog nimmer kwam de grote nacht En is ee...
rijm waarbij de klankovereenkomst alleen de klinkers en niet de medeklinkers betreft.
De rijmvorm waarbij klinkers of tweeklanken worden herhaald. 
rijm waarbij de klankovereenkomst alleen de klinkers en niet de medeklinkers betreft.
klinkerrijm
Rijm van woorden of regels door middel van gelijkheid van klinker maar niet van de daarop volgende medeklinkers. Halfrijm en klinkerrijm zijn synoniemen voor assonantie.