bekwaam bijv.naamw. Uitspraak: [ bəˈkwam ] Afbreekpatroon: be·kwaam goed in je vak of je werk Voorbeelden: 'een bekwame arts' , 'Hij heeft heel bekwaam gehandeld.' Antoniem: onbekwaam Synoniemen: : kundig, capabel Synoniemen: bedreven behendig beroepsmatig capabel competent deskundig effici geoefend gepast geschikt handig kundig professi...
1) Abel 2) Afgericht 3) Ambidexter 4) Bedreven 5) Behendig 6) Bevoegd 7) Bruikbaar 8) Bijdehand 9) Capabel 10) Competent 11) Deskundig 12) Doorgewinterd 13) Doorkneed 14) Eminent 15) Ervaren 16) Ervaringrijk 17) Gekwalificeerd 18) Geleerd 19) Geoefend 20) Gepast 21) Geroutineerd 22) Geschikt 23) Getraind 1) Abel 2) Bedreven 3) Bedreven in iets 4) Behendig 5) Berekend 6) Bevallig 7) Bevoegd 8) Bekend met zijn vak 9) Bezit de nodige expertise 10) Bruikbaar 11) Capabel 12) Competent 13) Competent en deskundig 14) Deskundig 15) Doorkneed 16) Ervaren 17) Geniaal 18) Geoefend 19) Gepast 20) Geschikt 21) Geschoold 
kundig (toon de herkomst via de etymologiebank)
wie iets goed kan vb: hij is een bekwaam chauffeur Synoniemen: capabel kundig competent
kundig
kundig
Hiervan is sprake als iemand volledig is toegerust om een bepaalde functie uit te oefenen.
[Bargoens, boeventaal] al de bekwame jongens (ervaren dieven) wonen in de Nes.
personen- en familierecht: in staat of gerechtigd tot het verrichten van rechtshandelingen. ...