berechten werkw. Uitspraak: [ bə'rɛxtə(n) ] Afbreekpatroon: be·rech·ten Vervoegingen: berechtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft berecht (volt.deelw.) als rechter je een oordeel vormen over iemands schuld en een uitspraak doen over straf Voorbeeld: 'een beschuldigde berechten' Synoniemen: behandelen vervolgen 2 definities...
1) Behandelen 2) Recht spreken over 3) Rechten 4) Rechtspreken over 5) Veroordelen 6) Vervolgen 1) Behandelen 2) Rechtdoen 3) Rechtspreken 4) Veroordelen 5) Vervolgen 
rechtspreken over, de laatste sacramenten toedienen (toon de herkomst via de etymologiebank)
voor de rechtbank over iemand oordelen vb: hij is berecht en heeft een straf gekregen
de laatste sacramenten toedienen - Voorbeeld: ‘Lieve Jan. Ik laat U weten alsdat uw vader sterfziek is en de Pastor hem gister berecht heeft’ (Langs Wegen 29)
Het beëindigen van een geschil door middel van een juridisch proces