beslissen werkw. Uitspraak: [ bəˈslɪsə(n) ] Afbreekpatroon: be·slis·sen Vervoegingen: besliste (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beslist (volt.deelw.) bepalen wat je moet doen Voorbeelden: 'beslissen over het lot van anderen' , 'De scheidsrechter beslist.' , 'De meerderheid beslist.' , 'Ze kunnen maar niet beslissen.' Synoniemen...
1) Afdoen 2) Afspreken 3) Bedisselen 4) Bepalen 5) Beschikken 6) Beslechten 7) Besluit nemen 8) Besluiten 9) De knoop doorhakken 10) Decideren 11) Een besluit nemen 12) Een uitspraak doen 13) Judiceren 14) Oordelen 15) Oplossen 16) Uitmaken 17) Uitspraak doen 18) Uitspraak doen over 19) Uitvechten 20) Uitwijzen 1) Afdoen 2) Afspreken 3) Beklinken 4) Bepalen 5) Beschikken 6) Beslechten 7) Besluiten 8) Decideren 9) Decreteren 10) Judiceren 11) Oordelen 12) Overeenkomen 13) Prononceren 14) Resolveren 15) Uitmaken 16) Uitvechten 17) Uitwijzen 18) Vaststellen 19) Veroordelen 20) Vonnissen 
besluiten (toon de herkomst via de etymologiebank)
zeggen hoe het is of wat er gebeurt vb: de directie beslist wie de baan krijgt Synoniemen: bepalen besluiten uitmaken vaststellen
•vaststellen wat er gaat gebeuren. •het verschil uitmaken.
besluiten
besluiten
Het beëindigen van een geschil door middel van een informeel proces.