bevestigen werkw. Uitspraak: [ bəˈvɛstəxə(n) ] Afbreekpatroon: be·ves·ti·gen Vervoegingen: bevestigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bevestigd (volt.deelw.) 1) vastmaken Voorbeeld: 'een foto met een punaise aan de muur bevestigen' 2) zeggen dat iets waar of correct is Voorbeelden: 'je wachtwoord beve...
1) Aanbinden 2) Aanbrengen 3) Aandraaien 4) Aanhechten 5) Aanspannen 6) Affirmeren 7) Attesteren 8) Beamen 9) Bedillen 10) Bekrachtigen 11) Bepalen 12) Besturen 13) Bevestiging 14) Bewaarheiden 15) Bezegelen 16) Binden 17) Certificeren 18) Confirmeren 19) Fixeren 20) Getuigen 21) Goedkeuren 22) Hechten 1) Aanbrengen 2) Aangorden 3) Aanhangen 4) Aanhechten 5) Aanspannen 6) Aanhechten of vastzetten 7) Affirmeren 8) Beamen 9) Bekrachtigen 10) Bepalen 11) Bevestiging 12) Bewaarheiden 13) Bezegelen 14) Confirmeren 15) Consolideren 16) Constateren 17) Fixeren 18) Getuigen 19) Goedkeuren 20) Hecht maken 
vastmaken; bekrachtigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [ditr] iemand mededelen dat iets is zoals gevraagd is of verondersteld wordt. • [ov] vastmaken. •overtuigender maken. • [ov] iemand plechtig in een rang of waardigheid installeren. •een huwelijk kerkelijk inzegenen.
vastmaken
Het bevestigen bij een hotel heeft meestal te maken met afronden van een bestelling.
rechtswetenschap: kennisgeving dat iets echt zo is; degene die de bevoegdheid heeft om een rechtshandeling te vernietigen, ...