bevoegd bijv.naamw. Uitspraak: [ bəˈvuxt ] Afbreekpatroon: be·voegd met het officieel erkende recht iets te doen Voorbeelden: 'bevoegd tot het verlenen van de vergunning' , 'bevoegd om onderwijs te geven' , 'bevoegd gezag' Synoniemen: competent erkend 5 definities...
1) Aangewezen 2) Bekwaam 3) Competent 4) Erkend 5) Geautoriseerd 6) Gediplomeerd 7) Gekwalificeerd 8) Geldig 9) Gemachtigd 10) Gerechtigd 1) Bekwaam 2) Capabel 3) Competent 4) Erkend 5) Gekwalificeerd 6) Gemachtigd 7) Gerechtigd 8) Gerechtigheid 9) Gezaghebbend 
door wet of gezag gerechtigd (toon de herkomst via de etymologiebank)
•officieel gerechtigd zijn iets te doen.
gerechtigd
gerechtigd
Uit `De lagere vaktalen: Taal van post-, telegraaf- en telefoonpersoneel` 1914 niemand is bevoegd een interlocale lijn gedurende meer dan zes minuten achtereen te gebruiken.