bikkelen werkw. Uitspraak: [ 'bɪkələ(n) ] Afbreekpatroon: bik·ke·len Vervoegingen: bikkelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gebikkeld (volt.deelw.) eeuwenoud behendigheidsspel met een bal en harde stukjes bot of metaal games Voorbeeld: 'Er wordt tegenwoordig niet meer gebikkeld.' Zie ook: bikkel 
1) Hard werken 2) Koten 3) Kinderspel 4) Zwoegen 5) Behendigheidsspel voor meerdere spelers 6) Spel 7) Bikken 8) Eten 9) Kootspel 
met bikkels spelen zich in een wedstrijd keihard inzetten; hard en meedogenloos spelen ook buiten de sport: heel hard werken of een heel harde strijd voeren om iets
freq. van bikken (hier fig.) - Voorbeeld: ‘De boer zat daar te bikkelen aan zijn voornemen om de grote stap te wagen’
met bikkels spelen
(Amsterdams) hard werken
met bikkels spelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
met bikkels spelen