bivalent bijv.naamw. Verbuigingen: bivalenter Verbuigingen: bivalentst 1) tweewaardig 2) (van chromosomen) bij de reductiedeling een paar vormend 
1) Tweewaardig 2) Tweevaardig 
tweewaardig
Tweewaardig Afgeleid van het Latijnse valens (waard)
een evenwaardig, homoloog paar (bijvoorbeeld een paar homologe chromsomen is bivalent te noemen).
tweewaardig (toon de herkomst via de etymologiebank)
•tweewaardig.