blieven werkw. Uitspraak: [ 'blivə(n) ] Afbreekpatroon: blie·ven Vervoegingen: bliefde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gebliefd (volt.deelw.) zin hebben in (voedsel) Voorbeelden: 'Ik blief geen groenten.' , 'Blief je nog wat?' 
1) Willen 
voedsel of drank lusten van iets houden iets wensen; iets willen hebben
believen (toon de herkomst via de etymologiebank)