bokken werkw. Uitspraak: [ ˈbÉ”kÉ™(n) ] Afbreekpatroon: bok·ken Vervoegingen: bokte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gebokt (volt.deelw.) stug/nors zijn omdat je boos bent Synoniemen: pruilen steigeren Spreekwoorden en zegswijzen • oude bokken hebben stijve horens (=oude mensen hebben vaak vaste gewoon...
1) Drenzen 2) Nors zijn 3) Pruilen 4) Springen 5) Steigeren 1) Geiten 2) Pruilen 3) Steigeren 
• [inerg] mokken omdat men zich verongelijkt voelt. • [inerg] (van paarden) de achterhand in de lucht gooien. •(gewestelijk) zich vooroverbuigen, bukken.
1.botsen, stoten (DB, Te) Voorbeeld: ‘Mote zet het nog eens en nu bokte ze tegen malkanders kop dat 't dreunde’ 2.uitdr.: Voorbeeld: ‘het kunnen bokken tegen iemand’: het kunnen halen (DB) Voorbeeld: ‘Blomme weet het: tegen die kerel kan hij het niet bokken - in 't praten is hij hem de sterkste en haalt immer gelijkâ...
van schepen in golfslag: zwaar tegen de golven stoten, mogelijk zelfs dompen.
Let op: Spelling van 1914 Zie BENEDENL. INDIANEN.
[slang] voor schut zetten