de brandstichting zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ˈbrɑntstɪxtɪŋ ] Afbreekpatroon: brand·stich·ting Verbuigingen: brandstichtingen (meerv.) keer dat iemand opzettelijk brand veroorzaakt Voorbeelden: 'veroordeeld voor brandstichting' , 'De oorzaak van de brand was vermoedelijk brandstichting.' 
1) Strafbare handeling 2) Vandalisme 3) Vorm van vernieling 4) Misdrijf 5) Oorzaak van de brand 
Het opzettelijk stichten van brand wordt gestraft wanneer daardoor algemeen gevaar voor goederen of levensgevaar voor een ander is te duchten. Ook is het strafbaar wanneer levensgevaar voor een ander is te duchten en het feit iemands dood tot gevolg heeft.
strafrecht: strafbaar feit door opzettelijk brand te stichten. Max. straf: 12 jaren of een boete van € 45.000,--. Strafverhogingen ...
het opzettelijk aansteken van een brand vb: er was volgens de politie sprake van brandstichting
'Brandstichting' is het opzettelijk veroorzaken van een brand. Brandstichting kan verschillende redenen hebben.
•opzettelijk vernielen van allerlei zaken door middel van een brand.
Brandstichting is het in vuur en vlam zetten. [basiswoordenlijst groep 6]