de brandstichting zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ˈbrɑntstɪxtɪŋ ] Afbreekpatroon: brand·stich·ting Verbuigingen: brandstichtingen (meerv.) keer dat iemand opzettelijk brand veroorzaakt Voorbeelden: 'veroordeeld voor brandstichting' , 'De oorzaak van de brand was vermoedelijk brandstichting.' 5 definities...
1) Misdrijf 2) Oorzaak van de brand 3) Strafbare handeling 4) Vandalisme 5) Vorm van vernieling 
het opzettelijk aansteken van een brand vb: er was volgens de politie sprake van brandstichting
•opzettelijk vernielen van allerlei zaken door middel van een brand.
Het opzettelijk stichten van brand wordt gestraft wanneer daardoor algemeen gevaar voor goederen of levensgevaar voor een ander is te duchten. Ook is het strafbaar wanneer levensgevaar voor een ander is te duchten en het feit iemands dood tot gevolg heeft.
strafrecht: strafbaar feit door opzettelijk brand te stichten. Max. straf: 12 jaren of een boete van € 45.000,--. Strafverhogingen ...