bruinkool zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: bruin·kool Verbuigingen: bruinkolen (meerv.) bruine stof die ontstaan is door plantenafzettingen en gebruikt wordt als energiebron Voorbeeld: 'De graafmachine haalde dagelijks tonnen bruinkool boven de grond.' . Synoniemen: kool 6 definities...
1) Brandstof 2) Delfstof 3) Kaustobioliet 4) Kolensoort 5) Koolachtig gesteente 6) Ligniet 7) Organogeen gesteente 8) Waskool 9) Wereldhandelsproduct 1) Ligniet 2) Sligniet 3) Spriet 
Def.: veen dat onder druk in de loop der tijd gevormd is
Soort kool met een verbrandingswaarde kleiner dan 20 megajoule per kilogram van het asvrije en natte product en een gehalte aan vluchtige stoffen van meer dan 31 procent (op asvrij drooggewicht).
Brandstof ontstaan door de inkoling van veen. Door samenpersing is het veen omgezet in bruinkool. Bestaat voor 70% uit koolstof.
Een zachte kool, meestal donkerbruin van kleur, met vaak een kenmerkende houtachtige structuur; ligt qua dichtheid en koolstofinhoud tussen turf en bitumineuze kool in.
Steenkoolsoort met een stookwaarde kleiner dan 23,8 MJ-kg. Bruinkool bij afkrabben een bruin poeder. Bruinkoollagen liggen meestal dicht aan de oppervlakte, waardoor winning in dagbouw mogelijk is. (Meer informatie: Stookwaarde)
Sedimentgesteente dat ontstaat uit samengeperste plantenresten.