de burgeroorlog zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'bʏrxərorlɔx ] Afbreekpatroon: bur·ger·oor·log Verbuigingen: burgeroorlogen (meerv.) gewapende strijd van de burgers van een land tegen elkaar Voorbeelden: 'De opstandige politicus ontketende een burgeroorlog.' , 'De Amerikaanse Burgeroorlog van 1861 tot 1865.' 6 definities...
1) Binnenlandse oorlog 2) Gewapend conflict 3) Guerrilla 1) Guerrilla 2) Opstand 3) Revolte 
oorlog tussen twee groepen inwoners van een land vb: in Irak heerst een burgeroorlog
1) oorlog tussen groepen burgers die in hetzelfde land wonen; oorlog tussen partijen uit hetzelfde land; binnenlandse oorlog 2) meestal vooral verbale strijd tussen verschillende personen of groeperingen binnen hetzelfde vakgebied of binnen dezelfde partij; interne strijd
gewapende strijd tussen groepen mensen in één land
Een oorlog waarbij de strijdende partijen deel uitmaken van hetzelfde land of rijk. Na de Oktober revolutie brak in Rusland een burgeroorlog uit die duurde tot 1922. Tijdens deze burgeroorlog besloten de bolsjewieken tot de executie van de tsaar en zijn gezin.
Conflict tussen bevolkingsgroepen binnen de grenzen van een land.
oorlogsrecht: oorlog waarbij niet twee of meer staten betrokken zijn, maar verschillende groepen in een land. ...