calcineren werkw. Afbreekpatroon: cal·ci·ne·ren Verbuigingen: calcineerde Vervoegingen: gecalcineerd (volt.deelw.) blootstellen aan hoge temperaturen onder zuurstofrijke omstandigheden Voorbeeld: 'Deze kaolien wordt eerst nog gecalcineerd.' . 1 definitie...
1) Gloeien 2) Kalkachtig maken 3) Kalkbranden 4) Verkalken 1) Kalkbranden 2) Uitgloeien 3) Verkalken 
verkalken (toon de herkomst via de etymologiebank)
Procedé waarbij materialen, zoals metaal en glas, zacht en bewerkbaar worden gemaakt door middel van verhitting en gereguleerde afkoeling