de caracole zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ kara'kɔlə ] Afbreekpatroon: ca·ra·co·le Verbuigingen: caracoles (meerv.) 1) snelle zwenking op een paard 2) eetbare slak 
1) Zeeslak 2) Slak 3) Weekdier 4) Huisjesslak 5) Wijngaardslak 6) Eetbare wijngaardslak 7) Eetbare slak 8) Grote huisjesslak 
kleine eetbare zeeslak met een bruin huisje en een doorzichtig, geelbruin dekseltje; alikruik; kreukel
Let op: Spelling van 1858 Fr., de rondwending van het paard in eenen halven cirkel, voornamelijk plaats hebbende bij eenen aanval der ruiterij, om den vijand onzeker te maken, waar de aanval eigenlijk geschieden zal. Caracoleren, snelle wendingen of zwenkingen met het paard maken; fig. eene vrouw bedien...
wijngaardslak (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Caracole' is een Belgisch bier van hoge gisting. Het bier wordt sinds 1990 gebrouwen in Brasserie Caracole te Falmignoul.