caviteit zelfst.naamw. Afbreekpatroon: ca·vi·teit Verbuigingen: caviteiten (meerv.) een gat of ruimte bijv. gaatje door tandbederf . 5 definities
1) Gebitsaandoening 2) Holheid 3) Holte 4) Holte in kies 1) Holheid 2) Holte 3) Spleet 
Let op: Spelling van 1858 holte, holligheid
Een caviteit is een holte (of gat) in een tand. Vaak ontstaat de caviteit door cariës, deze kan echter ook ontstaan door een holte die opzettelijk wordt geboord (excaveren). Een opzettelijke holte wordt geboord om een vulling te plaatsen. Afhankelijk van het type vulling, moet een uitgeboorde caviteit aan bepaalde eisen voldoen.
• [medisch] een gat of ruimte bijv. gaatje door tandbederf.
gaatje door tandbederf
Een holte in een tand. Deze caviteit kan zowel een cariësholte als een geprepareerde uitgeboorde holte om een vulling in te plaatsen zijn.