normatief bijv.naamw. Uitspraak: [ nɔrma'tif ] Afbreekpatroon: nor·ma·tief aangevend wat normaal en gewenst is Voorbeeld: 'normatieve uitgangspunten' Synoniemen: bindend maatgevend 
1) Een norm stellend 2) Norm scheppend 3) Maatgevend 4) Bindend 5) Een norm voorschrijvend 6) Rechtscheppend 7) Een norm gevend 8) Descriptief 9) Regelend 
een norm stellend
Een norm vormend of stellend.
een norm stellend (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtsfilosofie: hetgeen op geschreven of ongeschreven richtlijnen (rechts- of gedragsregels) betrekking heeft. Bijv. gebods- ...
wat aangeeft hoe het hoort vb: in dat normatieve verhaal vertelt hij je precies hoe alles moet
een norm stellend