de chemie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ xeˈmi ] Afbreekpatroon: che·mie 1) scheikunde scheikunde Voorbeeld: 'chemie studeren' 2) mentale verbondenheid (tussen personen) psychologie Voorbeeld: 'een wedstrijd winnen door een goede chemie tussen de leden van het team' Synoniemen: chemische i...
1) Tak van industrie 2) Beoefening van de scheikunde 3) Aantrekking tussen bepaalde personen 4) Scheikunde 5) Schoolvak 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Chemie``] Zie Scheikunde
scheikunde - Jaar van herkomst: 1614 (Beguin, Tyrocinium chymicum )
Let op: Spelling van 1858 de scheikunde, oplossings- of ontbindings-kunst. Chemicus of chemist, een scheikundige. Chemicalia, scheikundige toebereidselen
Tak van fysische wetenschap die zich bezighoudt met de samenstelling en eigenschappen van de elementaire stoffen waaruit alle lichamen zijn opgebouwd, de wetten die hun samenstelling regelen en de verschillende verschijnselen die samengaan met hun blootstelling aan diverse fysische omstandigheden.
Wetenschappelijk vak in het voortgezet-secundair onderwijs, ook 'scheikunde' genoemd.
scheikunde (toon de herkomst via de etymologiebank)
wetenschap van het veranderen van stoffen vb: hoe je ruwe olie schoonmaakt, hoort bij het vakgebied van de chemie Synoniem: scheikunde
• [wetenschap] wetenschap die zich bezig houdt met de kennis van de stoffen zoals die zijn opgebouwd uit elementen.
scheikunde