cognaat zelfst.naamw. Verbuigingen: cognaten Verbuigingen: cognaatje 1) bloedverwant van moederskant 2) woord dat van hetzelfde oudere woord afkomstig is 
1) Woordvorm 2) Bloedverwant 3) Verwant 4) Familielid 
Een woord dat etymologisch een gemeenschappelijke oorsprong heeft als een ander woord en er daardoor op lijkt.
Let op: Spelling van 1858 een bloedverwant van moeder zijde. Cognatie, de bloedverwantschap van moeders zijde
Een woord van gelijke afstamming.
bloedverwant van moederszijde (toon de herkomst via de etymologiebank)
woord van gelijke afstamming WOORDFEIT: Cognaat is een taalkundige term die in de etymologie woordverwantschap aanduidt: twee woorden uit verschillende talen gaan op één en hetzelfde woord in een oudere taal terug. Zo zijn de woorden voor 'twee' in veel Indo-Europese talen ( two , dos , due , dwa ) cognaten: ze komen allemaal van één oervorm. H...
CogÂnatÂen zijn woorÂden die dezelfde etyÂmoloÂgie hebben. Met andere woorÂden: de ontstaansÂgeschiedeÂnis van deze woorÂden overlapt. Als woorÂden in dezelfde taal cogÂnatÂen zijn, zoals in het NedÂerÂlands vers en fris , noem je dat een douÂblet . De woorÂden ard (AraÂbisch voor ‘aarde’) en aarde (NedÂerÂlands) lijken missÂ...