de combinatoriek zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: com·bi·na·to·riek 1) onderdeel van de discrete wiskunde en kansrekening waarin wordt onderzocht welke variaties, permutaties, combinaties de waarden van een eindige verzameling kunnen hebben 2) het geheel aan collocaties, (vaste verbindingen in een taal) . 1 def...
1) Deel van de wiskunde