I commanditair bijv.naamw. Afbreekpatroon: com·man·di·tair betrekking hebbend op een of meer commanditarissen II de commanditair zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: com·man·di·tair Verbuigingen: commanditairen (meerv.) stille vennoot in een commanditaire vennootschap, commanditaris . 2 definities...
1) Commanditaire vennoot 2) Deelgenoot 3) Stille vennoot 
stil van vennoot (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) zie de onderstaande verbindingen 2) iemand die financieel participeert in een commanditaire vennootschap zonder verdere handelingsbevoegdheid of aansprakelijkheid; stille vennoot; commanditaire vennoot; commanditaris
stil (van vennoot)
stil (van vennoot)