compromitteren werkw. Uitspraak: [ kɔmpromi'terə(n) ] Afbreekpatroon: com·pro·mit·te·ren Vervoegingen: compromitteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecompromitteerd (volt.deelw.) (iemand) in een lastige situatie brengen doordat een geheim of overtreding bekend wordt Voorbeelden: 'compromitterende foto's van het overspel' ,...
1) In opspraak brengen 2) In verdenking brengen 3) Schaden 
verdacht maken
Let op: Spelling van 1858 tot scheidsman kiezen, mede inwikkelen, in het spel trekken of verantwoordelijk maken. Zich of zijne eer compromitteren, bloot stellen, in gevaar brengen, op het spel zetten
in opspraak brengen (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] toezeggen, verblijven, overgeven