de connotatie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ kɔno'ta(t)si ] Afbreekpatroon: con·no·ta·tie Verbuigingen: connotaties (meerv.) emotionele betekenis van een woord of woordgroep buiten de eigenlijke betekenis Voorbeeld: 'begrippen met een negatieve connotatie' Antoniem: denotatie Synoniem: gevoelswaarde Synoniemen: gevoelswaarde 10 definit...
1) Gevoelswaarde 2) Gevoelswaarde van een woord 
gevoelswaarde (toon de herkomst via de etymologiebank)
De met een teken verbonden betekenissen van emotionele, buiten de eigenlijke denotatieve betekenis ervan. (zie Veenman en van Doorn 1997: XI -XIV).
Zaken die voor de luisteraar mede begrepen worden bij het beluisteren van een woord,buiten hetgeen het volgens de definitie betekent. (F.A.S.)
gevoelswaarde
Etym: Lat. con-notare = van een bijkomend merkteken voorzien (vgl. denotatie < Lat. de-notare = aanduiden). - Het geheel van associaties en gevoelswaarden die door een woord kunnen worden opgeroepen, maar die niet behoren tot de denotatie (grondbetekenis, referentiële betekenis) van dat woord. Zo verwijst de denotatieve betekenis van het wo...
gevoelswaarde
De met een woord verbonden voorstellingen (van emotionele aard) buiten de eigenlijke betekenis. 
Zaken die voor de luisteraar mede begrepen worden bij het beluisteren van een woord, buiten hetgeen het volgens de definitie betekent. 
rechtsfilosofie: redeneerwijze, waarbij onderscheiden voorwaarden kunnen leiden tot classificatie. Bijv. ~ van `rechtbank` ...
emotionele bijbetekenis van een woord of woordgroep Voorbeeld: Maar het heeft geen extreemrechtse connotatie.