constitueren werkw. Uitspraak: [ kɔnstity'werə(n) ] Afbreekpatroon: con·sti·tu·e·ren Vervoegingen: constitueerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geconstitueerd (volt.deelw.) zichzelf instellen, zichzelf vormen Voorbeeld: 'de constituerende vergadering van een vereniging' Synoniemen: grondvesten vormen 
1) Grondvesten 2) Verordenen 
vaststellen
Voorbereidende, creatieve en-of plannende werkzaamheden van een leidinggevende.
Het scheppen van een kader waarbinnen de uitvoering kan plaatsvinden
vaststellen (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] machtig maken, in plaatse stellen