constitutief bijv.naamw. Uitspraak: [ kɔnstity'tif ] Afbreekpatroon: con·sti·tu·tief die of dat ervoor zorgt dat iets er komt, dat iets gaat bestaan Voorbeeld: 'Spelregels zijn constitutieve regels, ze roepen iets in het leven dat zonder die regels niet bestaat.' constitutief vonnis (vonnis waardoor een nieuwe juridische situatie ontsta...
1) Vaststellend 2) Vormend 3) Wezenlijk 
het wezen bepalend, uit de zaak niet weg te denken; recht: constitutieve titel, titel van vestiging (Pleysier 2008)
burgerlijk procesrecht: scheppend, in het leven roepend. Bijv. een ~ vonnis schept een zekere rechtstoestand. ...