contesteren werkw. Uitspraak: [ kɔntɛs'terə(n) ] Afbreekpatroon: con·tes·te·ren Vervoegingen: contesteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecontesteerd (volt.deelw.) strijden tegen iemand of iets Voorbeelden: 'De vakbonden zullen halvering van de toeslag blijven contesteren.' , 'contesteren met stakingen, blokkades en bezett...
1) Betwisten 2) Bestrijden 
betwisten
Vlaams voor het Nederlandse woord ` verzetten`
betwisten (toon de herkomst via de etymologiebank)
betwisten, tegenspreken, bekritiseren WOORDFEIT: Het Latijnse contestari betekende oorspronkelijk 'als getuige aanroepen' en later onder meer 'getuigen, bewijzen' en 'een proces beginnen'. Het woorddeel testari 'getuigen' is een afleiding van testis 'getuige'; dat is opgebouwd uit een met tres 'drie' verwant woord en stare 'staan': een getuige was ...
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] beroepen, betuigen