contesteren werkw. Uitspraak: [ kɔntɛs'terə(n) ] Afbreekpatroon: con·tes·te·ren Vervoegingen: contesteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecontesteerd (volt.deelw.) strijden tegen iemand of iets Voorbeelden: 'De vakbonden zullen halvering van de toeslag blijven contesteren.' , 'contesteren met stakingen, blokkades en bezetti...
1) Bestrijden 2) Betwisten 1) Betwisten 
betwisten (toon de herkomst via de etymologiebank)
betwisten, tegenspreken, bekritiseren - Woordfeit: Het Latijnse contestari betekende oorspronkelijk `als getuige aanroepen` en later onder meer `getuigen, bewijzen` en `een proces beginnen`. Het woorddeel testari `getuigen` is een afleiding van testis `getuige`; dat is opgebouwd uit een met tres `drie` verwant woord en 
betwisten
Vlaams voor het Nederlandse woord ` verzetten`