de contingentie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ kɔntɪŋ'xɛn(t)si ] Afbreekpatroon: con·tin·gen·tie Verbuigingen: contingenties (meerv.) het feit dat iets bestaat zonder dat daar een dwingende of logische noodzaak voor is filosofie Voorbeelden: 'Contingentie van dingen wil zeggen dat ze ook heel anders hadden kunnen zijn.' ,...
1) Toevalligheid 
toevalligheid (toon de herkomst via de etymologiebank)
toevalligheid
rechtswetenschap: toevalligheid. ...