de contradictie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ kɔntra'dɪksi ] Afbreekpatroon: con·tra·dic·tie Verbuigingen: contradicties (meerv.) wat niet overeenkomt met andere uitspraken Voorbeeld: 'een onbegrijpelijke redenering vol contradicties' Synoniemen: : tegenstrijdigheid, tegenspraak (2) contradictie/contradictio in terminis (woorden die ...
1) Antilogie 2) Dementi 3) Logenstraffing 4) Ontkenning 5) Protest 6) Strijd 7) Tegenspraak 8) Tegenstrijdigheid 1) Tegenspraak 2) Tegenstrijdigheid 
tegenstrijdigheid (toon de herkomst via de etymologiebank)
tegenspraak
(contradictio in terminis of contradictie) Verbinding van met elkaar strijdige terminologie binnen één zinsverband, bijv.: ‘Hij is ziende blind’ of ‘een levend geraamte’. Wanneer men contradictie gebruikt als retorisch middel spreekt men ook wel van oxymoron. Zo schrijft Louis Paul Boon in een van zijn brieven
tegenspraak
Afgeleid van het Latijnse contra (tegen) en dicere (spreken) Een tegenspraak; een tegenstrijdigheid Vergelijk met oxymoron. 
rechtswetenschap: tegenspraak, tegenstrijdigheid. ...